Επιτέλους, η ΑΕΚ δεν μιλάει για τον Λιβάγια!

Του Θοδωρή Τσούτσου

Ο ένας πρωταγωνιστής μπορεί να δώσει πολύτιμες νίκες. Να δώσει βαθμούς. Να δώσει και επιτυχίες, πιθανόν και ιστορικές. Οι πολλοί πρωταγωνιστές, όμως, μπορούν να δώσουν τους τίτλους. Η ΑΕΚ στο Αγρίνιο, περισσότερο από τους τρεις βαθμούς που κατέκτησε, μπορεί να χαίρεται για αυτό. Ότι στο παιχνίδι της έχει προσθέσει πρωταγωνιστές, άρα ποδοσφαιριστές οι οποίοι μπορούν να κρίνουν αγώνες για εκείνην. Ή και να καθορίζουν στιγμές στη διάρκειά τους.

Η ΑΕΚ έβγαλε έναν ολόκληρο γύρο έχοντας να λέει για τον Λιβάγια. Και είχε πολλά να πει για τον Κροάτη. Διότι έκανε πολλά. Σημαντικά. Καθοριστικά. Οποιος και αν ξεχώριζε, ο Χριστοδουλόπουλος και ο Μάνταλος στο ξεκίνημα, ο Αραούχο κάποια στιγμή, ο Σιμόες με τον Γιόχανσον, ο Βράνιες με τον Τσόσιτς, ο Μπακάκης, η κουβέντα επέστρεφε στον Λιβάγια.

Σωστά επέστρεφε. Εκείνος ήταν ο πρωταγωνιστής. Εκείνος οδηγούσε, σκόραρε, έδινε βαθμούς, νίκες και ψυχολογία. Μόνος του; Όχι βέβαια. Αυτό δεν γίνεται. Έμοιαζε, όμως, να είναι έτσι. Η ΑΕΚ χρειαζόταν, λοιπόν, να αρχίσει να έχει αγώνες που δεν θα μιλάει για τον Λιβάγια. Θα μιλάει για άλλους. Για την ακρίβεια, θα μιλάει για πολλούς, όχι για έναν.

Κόντρα στον Παναιτωλικό, στο ξεκίνημα του 2018, έκανε ακριβώς αυτό. Έβγαλε πρωταγωνιστές. Όχι πρωταγωνιστές που δεν ήξερε. Με εξαίρεση τον Μασούντ, τους γνώριζε όλους. Εκείνο που δυσκολευόταν να κάνει, για μια σειρά από λόγους, ήταν να τους βάλει στο πρώτο πλάνο. Αν θέλετε, για να το πούμε με μεγαλύτερη ακρίβεια, οι ίδιοι δυσκολεύονταν να βρεθούν σε αυτό.

Ο Μπακασέτας, που έκανε στο πρώτο ημίχρονο ίσως την πιο γεμάτη εμφάνιση ποδοσφαιριστή στο φετινό πρωτάθλημα. Γκολ, δοκάρι, κερδισμένο πέναλτι, ασίστ. Όλα μαζί σε 45 λεπτά. Δεν το συναντάς συχνά από έναν και μόνο ποδοσφαιριστή, πολύ περισσότερο από ποδοσφαιριστή που "δεν κάνει". Συνολικά "δεν κάνει". Για την ΑΕΚ, την Εθνική, για δεξιά, για αριστερά, για επιτελικός, για επιθετικός. Στο Αγρίνιο απέδειξε ότι όλο και κάτι κάνει...

Επίσης ο Κονέ, που πια δεν είναι ο "μπορεί να βοηθήσει". Είναι εκείνος που ήδη προσφέρει πολλά στο παιχνίδι της ομάδας και μάλιστα, μπορεί και το κάνει σε διάρκεια. Είναι ο Τσιγκρίνσκι, που μπορεί να είναι και πάλι ο ποδοσφαιριστής που ήταν. Ο Τσιντώτας, ο οποίος βρήκε τις στιγμές του έστω σε τελειωμένο παιχνίδι, αλλά στιγμές που σίγουρα τον δυναμώνουν και βέβαια, τον καθιερώνουν. Τον Μασούντ, που μια ιδέα έδωσε για τα πόσα μπορεί να προσφέρει.

Τον Λόπες επίσης, ο οποίος έγινε ο 11ος (μαζί με τον Αλμέιδα) φετινός σκόρερ της ΑΕΚ στο πρωτάθλημα. Μόνο η Ένωση σε αυτή την αγωνιστική πρόσθεσε σκόρερ στη λίστα της. Ολα τα υπόλοιπα, τα άλλα τρία δικά της, τα πέντε του ΠΑΟΚ και τα τρία του Ολυμπιακού, τα σημείωσαν ποδοσφαιριστές που είχαν ξανασκοράρει φέτος. Αλλά και μόνο η ΑΕΚ έχει τόσο λίγους σκόρερ φέτος...

Πρωταγωνιστές, λοιπόν, δίπλα στους πρωταγωνιστές, τον Χριστοδουλόπουλο, τον Αραούχο και βέβαια τον Λιβάγια. Η ΑΕΚ, που έχει το πιο δύσκολο έργο από όλους στη διεκδίκηση του τίτλου, λόγω και της ευρωπαϊκής της παρουσίας, χρειάζεται να προσθέσει τέτοιες φιγούρες στη σεζόν της. Οι οποίες αναλαμβάνοντας μερίδιο από το βάρος των στόχων που έχει η ομάδα τους, καταφέρνουν πρωτίστως ένα πράγμα. Να της δίνουν προσωπικότητα.

Σε αυτά τα 14 ματς που απομένουν στην Super League και με την ΑΕΚ μάλιστα να έχει να πάει στις έδρες Ολυμπιακού και ΠΑΟΚ, η προσωπικότητα συνολικά της ομάδας, όχι ατομικά, μπορεί να αποδειχθεί το πιο καθοριστικό σημείο. Προσωπικότητα σε μια ομάδα, όμως, δεν μπορεί να δώσει μόνο ένας. Χρειάζονται πολλοί. Για την ακρίβεια, χρειάζονται ακόμη περισσότεροι.

Αυτό ήταν το μεγάλο κέρδος της ΑΕΚ αυτή την αγωνιστική. Κέρδος και για τον Λιβάγια. Ο οποίος πια ξέρει ότι έχει κι άλλους, ίσως περισσότερους από όσους μέχρι πρότινος είχε στο μυαλό του, σε αυτή την προσπάθεια.